We zijn het eerste punt op de route. Een half uur na hun vertrek passeren fietsers onze post. De pessimist denkt dan: iedereen rijdt door met het idee nog een hele tocht voor de boeg te hebben. En zo dacht ook de organisatie: “Als 10 % bij jullie afstapt dan kun je tevreden zijn.” Dat is dus geheel anders gelopen. We denken dat wel 80 % van de passanten is afgestapt! Nu hadden we achteraf beschouwd een paar zeer sterke troeven in het spel:
- Dat was het weer: mooier had het niet kunnen zijn: een wolkeloze staalblauwe hemel. Maar dan kom je meteen op de keerzijde: het kan ook veel te warm zijn! Dat was ons 2e sterke punt:
- We stonden op een gouden plek: in de schaduw van de eikenlaan, met uitzicht op de zonovergoten pagodevijver.
- De aankondiging met de kilometerbordjes (1km. 500 m., 250 m.) had bij velen de nieuwsgierigheid opgewekt.
- Er waren een paar mensen onder ons, die met overtuigingskracht de passanten van hun fiets wisten te krijgen.
- Onze (aandachts)trekker stond zo uitnodigend opgesteld dat velen er op wilden om van zich zelf een selfie te maken.
- Op onze grootste trekker waren de hapjes en drankjes van Leah Groeneweg (Het Bloemenpad). Haar theeën van berkenblad en dennentakjes en haar cake met gelei van meidoornbloesem en lijsterbesbloesem gingen grif van de hand.
Een aantal arboretummensen heeft aardig veel tijd besteed aan de voorbereiding van dit festijn. Dat is dus niet voor niets geweest. We hebben er in ieder geval een boomschenker en naamsbekendheid aan over gehouden.
