Op 14 oktober 2023 vond in de evenementenzaal van de Drentse Golfclub in Assen de jaarlijkse Dag van het Arboretum plaats (voorheen Donateursdag).
Er kwamen dik 50 liefhebbers van het Arboretum op de uitnodiging af.
De inloop begon om 13.30 uur met een kop koffie of thee en iets lekkers.
Om 14.00 uur heette de voorzitter Michel Berends de aanwezigen welkom en vroeg daarna om één minuut stilte vanwege het overlijden van de bedenker van het Arboretum, notaris Herman Westra van Holthe en tevens voor zijn overleden dochter Frederiek (jaren lang secretatis van de stichting) door een noodlottige val van de trap.
Michel memoreert dat het goed gaat met het Arboretum. Er zijn nu nagenoeg voldoende vrijwilligers om de werkzaamheden op dinsdagmorgen uit te voeren.
Ook financieel zit het mee. Zo ontving de penningmeester onlangs ruim 3000 euro van de RaboClubsupport actie. De penningmeester Henk Zwaving legt, op aandringen van de voorzitter, uit hoe dit tot stand is gekomen. Ook is er nog 5000 euro ontvangen voor het project Trees4all, waarvoor we extra bomen kunnen planten, buiten het bestaande plantplan om. Tevens komt er geld binnen via de donateurs en de schenkers van herdenkingsbomen.
Hierna was het de beurt aan de spreker Brian Kabbes.
Brian is kweker, publicist en selecteur. Woont in Friesland in Suameer en kweekt samen met zijn vrouw een bruikbaar sortiment vaste planten. Daarnaast is hij begeleider van botanische reizen naar Kirgizië.
De lezing ging over De Hemelse Bergen (Tian Shan) in Kirgizië.
Kirgizië is een land met hoge bergen tot 7500 meter, hoger dan bij ons in de Alpen.
De Mont Blanc is maar 4500 meter hoog. Er wonen 6 miljoen mensen. De hoofdstad is Bisjkek, modern en democratisch. Terwijl dit land voorheen nog bij Rusland hoorde.
De hoofdstad telt ongeveer 950.000 inwoners.
De dorpjes op het platte land zijn primitief en zelfvoorzienend. Ze eten veel vlees en weinig groenten. Daarnaast eten ze veel zout. Er staat steevast een pot zout op tafel met een lepel erin. Bij ons is een mespuntje al voldoende.
De levensverwachting in de dorpen is 56 jaar en in de stad 76 jaar.
Het land is rijk aan bloemen, bossen en fruitbomen. Appels, peren, abrikozen, kersen noem maar op, ze groeien daar op natuurlijke wijze. Men kent er geen nachtvorst in het voorjaar, zoals bij ons. Maar de lente duurt slechts 1 dag, dan wordt het zomer.
Van al dat fruit wordt op grote schaal jam gemaakt. De Kirgies eet per jaar ongeveer 65 kilo jam. Ook maken ze zgn. zoutbolletjes, die ze vervolgens weer in een soort yoghurt oplossen en consumeren.
In de dorpjes worden veel schapen gehouden. In de zomer trekt een herder met alle schapen uit het dorp de hoogvlakten in, samen met een paar honden. Er leven in dit land namelijk wel 25000 wolven en als ze te dichtbij komen, schieten de herders ze dood of de honden verjagen ze. ’s Avonds gaan de schapen terug naar het dorp, waar ze op eigen initiatief zelf hun eigen stal opzoeken.
‘s Winters kan het er bar koud zijn, tot wel 45 graden onder nul en meters sneeuw.
Er zijn speciale naaldbomen geplant die bestand zijn tegen een dikke laag sneeuw, zodat de takken niet afbreken.
Brian organiseert botanische reizen naar Kirgizië. Het zijn vaak kleine gezelschappen, in de leeftijd van 55 tot 80 jaar. Een reis kost 1450 euro + de kosten (500 á 600 euro) voor een vlucht van 6 uur, met tussenstop in Istanbul.
Na de lezing is het de beurt aan Bert Witvoet (bestuurslid) met een presentie over de QR-codes bij bijzondere bomen in het Arboretum. De codes staan vermeld op bordjes met zwarte opdruk, langs de bewegwijzerde route in het park. Download de code en je vindt alle eigenschappen van de boom op de website.
Daarnaast, legt Bert uit, is er een rood gemarkeerde route op de hoofdpagina van de website voor een speurtocht. Op de route zijn rode stippen vermeld, waar een opdracht staat voor de speurtocht. Om onderscheid te maken met de andere bordjes zijn de speurtochtbordjes in rood bedrukt, dus ook de QR-code. De route bestaat uit 11 opdrachten; voor de jeugd, maar eigenlijk voor elke speurneus.
Tot slot neemt de voorzitter het woord om de bijeenkomst af te sluiten en ons te bedanken voor de belangstelling en de sprekers voor hun inbreng. Tot volgend jaar.
Daarna is er tijd voor een informeel onderling praatje met een hapje en drankje.
Vervolgens staat het iedereen vrij om op eigen initiatief huiswaarts te gaan.
Het bestuur kan terugzien op een zeer geslaagde dag en met de opmerking van een liefhebber, dat de lezing wat hem betreft nog wel een uur langer had mogen duren, wordt dat bevestigd.
© Henk Wiers, secretatis.
