De Hazelaar (Corylus avellana) is de boom van de maand maart 2018 geworden.
Op het noordelijk halfrond horen wel een dozijn hazelaar soorten thuis en er zijn veel gekweekte variëteiten. Iedereen kent wel de franje van hangende katjes langs de takken, waaruit bij frisse bries wolken geel stuifmeel wegstuiven. Een katje produceert wel 2 miljoen korrels stuifmeel!
In elk werelddeel van het arboretum komt een hazelaar-soort voor:
- De gewone hazelaar: Corylus avellana in de regio West-Europa, vak 6-n en 6-ff,
- De Turkse of boomhazelaar: Corylus colurna in de regio Balkan-Turkije, vak 9-07, 9-p en 9-nn
- De Corylus mandshurica in de regio Noord-Azië en Siberië, vak 11-b1.
De hazelaars vormen een eigen familie, de Hazelaars (Corylaceae), terwijl ze vroeger tot de Berkenfamilie (Betalaceae) gerekend werden. Daartoe horen ook de berken en elzen, waarvan zowel de mannelijke als de vrouwelijke bloeiwijze bestaan uit katjes.
Bij de hazelaar heeft alleen de mannelijke bloeiwijze katjes. De vrouwelijke bloeiwijzen lijken sprekend op een bladknop en pas later komen er de kersenrode stempels als een kuifje naar buiten. Men moet goed kijken om ze te vinden!
Na de bestuiving ontwikkelt zich de noot, aanvankelijk groenig behaard, later glanzend bruin met houtige wand. In september vallen de noten uit hun omhulsel. Die noten zijn lastig te kraken maar de kiemplant, die zich binnenin ontwikkelt, splijt zonder problemen de vruchtwand! De verspreiding van zijn zaden gebeurt door dieren: gaaien, eekhoorns, muizen, boomklevers en spechten.
Hazelnoten zijn zeer gezond, bevatten veel foliumzuur, onverzadigde vetten, vitamine E en mineralen (koper en mangaan). De Romeinse keizers bedreven een bloeiende hazelnoothandel vanaf Napels, want ook toen al waren de noten een lekkernij naast bron voor hazelnotenolie.
© Norg, 5 maart, Joop Kalb.
